6. Kolekcje i edycje. Od historii do herstorii

Jednym z głównych zadań filologii jest przywracanie do życia tekstów dawnych i opracowywanie utworów współczesnych. Na Wydziale Polonistyki prowadzimy liczne projekty edytorskie, dzięki którym ważne dzieła i dokumenty ukazują się w druku i stają się dostępne dla licznych odbiorców. Nasze wydania łączą tradycję z nowoczesnością i ukazują różnorodne perspektywy – od historii po herstorię.

Mniej znane nurty literatury staropolskiej przybliża kilkudziesięciotomowa seria Biblioteka Dawnej Literatury Popularnej i Okolicznościowej (pod red. R. Krzywego). Biblioteka Renesansowa (pod red. W. Olszańca) prezentuje łacińskie arcydzieła włoskiego renesansu opatrzone polskim przekładem i komentarzem.

W projekcie Więcej niż propaganda. Polskojęzyczny program wydawniczy w Królewcu jako projekt edukacji religijnej i kulturalnej (ok. 1544–1575) W. Kordyzon bada korpus druków w języku polskim, aby zrekonstruować sieć powiązań między drukarzami, wydawcami, redaktorami, tłumaczami i finansującymi ich działalność nakładcami.

Na 250-lecie założenia Szkoły Rycerskiej studenci i studentki pracujący pod kierunkiem E. Wichrowskiej i A. Wdowik opublikowali dwa tomy Kajetów Korpusu Kadetów Szkoły Rycerskiej. Nieznane wcześniej dokumenty, rozproszone w archiwach w Polsce i za granicą, pokazują wkład Szkoły w myśl pedagogiczną Oświecenia i rzucają nowe światło na historię i codzienność Korpusu Kadetów.

Herstoria to dzieje opowiadane z perspektywy kobiet. Samo słowo to polska wersja angielskiego herstory, gry słów, w której cząstkę his (‘jego’) w wyrazie history zastąpiono her (‘jej’). Zapomniane teksty napisane przez kobiety to m.in. dramaty z dwudziestolecia międzywojennego, zebrane w publikacji Rodzaju żeńskiego. Antologia dramatów (pod red. A. Chałupnik i A. Łukszy). Antologia jest częścią międzyinstytucjonalnego projektu herstorycznego HyPaTia: odkrywania i dokumentowania działalności kobiet tworzących historię polskiego teatru.

 

Zobacz więcej:
→ Projekt Hypatia.

 

Na zdjęciu: jeden z przekazów poematu Zuzanny ufającej w Bogu… Kaspra Modlibowskiego jako podstawa restytucji poematu przez Romana Krzywego