Ta strona wykorzystuje ciasteczka ("cookies") w celu zapewnienia maksymalnej wygody w korzystaniu z naszego serwisu. Czy wyrażasz na to zgodę?

Czytaj więcej

Misja i strategia

Wydział Polonistyki stanowi integralną część Uniwersytetu Warszawskiego, jego misja w naturalny sposób wiąże się z misją całej Uczelni, w której podkreśla się szczególne znaczenie rozwoju badań naukowych i więź pomiędzy badaniami i ich zastosowaniem dla dobra całej społeczności oraz kształcenie na wysokim poziomie. Jest to zgodne z ideą sformułowaną przez założycieli Uniwersytetu Warszawskiego:

„Uniwersytet ma nie tylko utrzymywać w narodzie nauki i umiejętności w takim stopniu, na jakim już w świecie uczonym stanęły, ale nadto doskonalić je, rozkrzewiać i teorię ich do użytku społeczności zastosowywać”.

Ze względu na humanistyczny charakter i narodowy obszar prowadzonych badań i dydaktyki istotne dla społeczności Wydziału Polonistyki są te aspekty rzeczywistości uniwersyteckiej, które dotyczą człowieka, kultury oraz wspólnoty społecznej i narodowej, w rozumieniu obywatelskim.

Dzieje warszawskiej polonistyki nierozerwalnie związane są ze stołecznym Uniwersytetem od początków jego działalności. W ciągu dwóch wieków służby nauce i kulturze polonistyka przechodziła przeobrażenia merytoryczne i organizacyjne. W obecnym kształcie instytucjonalnym i programowym, filologiczno-kulturoznawczym oraz glottodydaktycznym i logopedycznym, znalazła się w pełni uzasadnionym historycznie i przedmiotowo otoczeniu – studiów slawistyczno-bałtystycznych oraz, tak istotnych dla historii polskiej kultury, klasycznych.

 

Misja Wydziału Polonistyki

Najważniejszym zadaniem Wydziału Polonistyki jest prowadzenie badań nad polską literaturą, kulturą i językiem ojczystym w ujęciu diachronicznym i synchronicznym, miejscem literatury i kultury polskiej w cywilizacji europejskiej, nad językami klasycznymi, słowiańskimi i bałtyckimi, kulturą i literaturą klasyczną, a także kulturą i literaturą narodów słowiańskich i bałtyckich.

Podstawową zasadą, którą – zgodnie z wielowiekową tradycją – kierują się pracownicy Wydziału, jest jedność nauki i nauczania. Efekty badań prowadzonych przez uczonych reprezentujących różne specjalności wykorzystywane są w praktyce dydaktycznej, stanowiącej zadanie równorzędne wobec działań naukowych. Pracownicy naukowi Wydziału ponoszą szczególną odpowiedzialność za kondycję kultury narodowej, kształcą bowiem przyszłych nauczycieli, naukowców i elity kulturalne Rzeczypospolitej.

Zadaniem Wydziału Polonistyki Uniwersytetu Warszawskiego jest integrowanie polonistycznych prac badawczych prowadzonych w różnych ośrodkach naukowych w Polsce i za granicą. Wydział, zobowiązany tradycją prowadzonych na nim badań i rangą Uniwersytetu Warszawskiego, powinien być ważnym światowym ośrodkiem badań nad polską literaturą, kulturą i językiem polskim. W polityce naukowo-dydaktycznej Wydziału dbałości o tradycję winno towarzyszyć dążenie do sprostania wymogom nowoczesnego społeczeństwa, staraniom o zachowanie wysokiej autonomii reprezentowanych dyscyplin badawczych – otwartość na relacje z otoczeniem kulturowym. Nadrzędną wartością winno być dążenie do utrzymania harmonii wewnętrznej, jedności nauki i dydaktyki, kształcenie elit intelektualnych z uwzględnieniem aspiracji wszystkich chętnych do pogłębiania wiedzy humanistycznej, pogodzenie postawy otwartości intelektualnej i chęci do poszerzania wiedzy ogólnohumanistycznej z realiami współczesnego rynku pracy, kształtowanie postaw prospołecznych i obywatelskich, opierających się na najwyższych osiągnięciach zarówno kultury polskiej, jak i humanizmu europejskiego. Pogodzenie tych, zdawałoby się, sprzecznych celów osiągnąć można poprzez kształtowanie postaw charakteryzujących się tolerancją i otwartością na nowe idee, pogłębianie wiedzy z zakresu humanistyki polskiej i światowej, nabywanie przez absolwentów umiejętności pozwalających odnaleźć się w dynamicznej strukturze świata współczesnego. Do zadań związanych z misją Wydziału należy również stała aktualizacja zadań badawczych, literaturo-, kulturo- i językoznawczych, w nowej sytuacji cywilizacyjnej, w której znaczącą rolę odgrywają multimedia i w której rozwija się cyfrowy obieg treści kultury. Oznacza to konieczność poszukiwania metod badawczych, uwzględniających wymogi nowych technologii, a jednocześnie pozwalających zachować łączność z wielowiekowym dziedzictwem nauk humanistycznych.

Misja Wydziału Polonistyki, wynikająca z charakteru prowadzonych badań i form kształcenia, znajduje konkretyzację w strategii osiągania wyznaczanych przez nią celów. Strategia ta realizowana jest z udziałem całej wspólnoty akademickiej Wydziału.

 

Strategia Wydziału Polonistyki

Strategia Wydziału Polonistyki wpisuje się w strategię całego Uniwersytetu, stanowiąc jej implementację szczegółową, wynikającą z humanistycznego i narodowego, w sensie otwartym, charakteru Wydziału oraz z wartości przedstawionych w Misji Wydziału. Strategia ta obejmuje wszystkie pola działalności Wydziału (naukowe, dydaktyczne, społeczne).

W zakresie dydaktyki celami strategicznymi Wydziału Polonistyki Uniwersytetu Warszawskiego są:

1. doskonalenie wypracowanych już na Wydziale wysokich standardów procesu rekrutacji kandydatów na studia licencjackie, magisterskie i doktoranckie – poprzez:

    • ustalanie sprawiedliwych i przejrzystych dla kandydatów zasad rekrutacji na studia licencjackie, magisterskie i doktoranckie,
    • dbałość, aby procedury rekrutacyjne były zdefiniowane w sposób jak najbardziej klarowny i przystępny dla kandydatów; w tym celu Wydział dołoży starań, żeby w całym procesie rekrutacji – poczynając od organizacji Dni Otwartych, poprzez przygotowanie czytelnej oferty rekrutacyjnej na stronie internetowej Wydziału Polonistyki, aż po organizację dyżurów komisji rekrutacyjnych – kandydaci mieli pewność, że są dobrze poinformowani, a każdy z nich traktowany jest z należytym szacunkiem i uwagą,
    • dbałość, aby strona internetowa Wydziału Polonistyki była stale aktualizowana i dostarczała kandydatom na studia, studentom i wszystkim zainteresowanym wszelkich niezbędnych informacji dotyczących zarówno oferty dydaktycznej, jak i informacji o aktualnych sprawach Wydziału,

2. rozwijanie studiów licencjackich, magisterskich, doktoranckich i podyplomowych – poprzez:

    • wzbogacanie oferty studiów licencjackich i magisterskich o nowe kierunki, specjalności i specjalizacje, które odpowiadałyby na zapotrzebowania zarówno polskiego, jak i europejskiego rynku pracy, przy jednoczesnym utrzymaniu wypracowanych przez Wydział standardów kształcenia humanistycznego,
    • tworzenie nowych programów studiów, także międzynarodowych, we współpracy z innymi Wydziałami Uniwersytetu oraz innymi uczelniami w kraju i za granicą, nastawionych na kształcenie interdyscyplinarne, zwiększających mobilność absolwentów,
    • doskonalenie programów studiów licencjackich i magisterskich w taki sposób, aby efekty uczenia w zakresie wiedzy, umiejętności i kompetencji, nabywane podczas studiów w większym jeszcze stopniu uwzględniały potrzeby społeczne i zapewniły absolwentom Wydziału Polonistyki wysokie kwalifikacje zawodowe, a jednocześnie, zwłaszcza na studiach magisterskich, pozwoliły studentom na kształtowanie własnej ścieżki rozwoju naukowego,
    • doskonalenie programu studiów doktoranckich, łączących w stopniu najwyższym badania naukowe z nauczaniem, opartych z jednej strony na tradycyjnej, indywidualnej relacji mistrz-uczeń, z drugiej zaś pozwalających zdobyć wysokospecjalistyczną wiedzę, umiejętności (w tym umiejętności dydaktyczne) oraz kompetencje społeczne właściwe dla studiów trzeciego stopnia, i umożliwiających kształtowanie własnej kariery akademickiej, między innymi poprzez udział w krajowym i międzynarodowym życiu naukowym,
    • wzbogacanie – zgodnie z przyjętą w Strategii Uniwersytetu Warszawskiego zasadą, że Uniwersytet Warszawski jest uczelnią „kształtującą przez całe życie” – oferty studiów podyplomowych oraz kursów specjalistycznych, których zadaniem jest doskonalenie i poszerzanie umiejętności zawodowych studentów,
    • rozszerzanie oferty kształcenia dla studentów zagranicznych, zwłaszcza wywodzących się ze środowisk polonijnych, zgodnie z przyjętym w Misji Wydziału założeniem, że Wydział Polonistyki Uniwersytetu Warszawskiego ma być ważnym światowym ośrodkiem badań nad polską literaturą, kulturą i językiem polskim,

3. utrzymanie dotychczasowych warunków podmiotowego i partnerskiego traktowania wszystkich studentów – poprzez:

    • zagwarantowanie studentom udziału w podejmowaniu decyzji związanych bezpośrednio z tokiem studiów i procesem dydaktycznym, w tym dotyczących zasad studiowania, projektowania i weryfikacji programów studiów oraz ewaluacji procesu kształcenia,
    • udzielanie wsparcia merytorycznego, organizacyjnego oraz finansowego działającym na Wydziale instytucjom studenckim, takim jak samorząd studencki, samorząd doktorancki, koła naukowe, teatr wydziałowy,
    • czynne wspieranie inicjatyw studenckich, takich jak panele dyskusyjne, konferencje naukowe, wystawy, kampanie społeczne,
    • umożliwianie najzdolniejszym studentom udziału w pracach badawczych prowadzonych na Wydziale Polonistyki poprzez włączanie ich do rozmaitego typu projektów naukowych, np. grantów, konferencji, paneli dyskusyjnych,
    • rozwijanie możliwości korzystania przez studentów z krajowej i międzynarodowej wymiany studenckiej (MOST, ERASMUS, programy współpracy dwustronnej itp.),

4. zapewnienie wysokiej jakości kształcenia – poprzez:

    • realizowanie na wszystkich poziomach, trybach i formach studiów fundamentalnej dla Uniwersytetu Warszawskiego zasady jedności nauki i nauczania,
    • wdrożenie i przestrzeganie spójnych i jednolitych dla całego Wydziału Polonistyki procedur zapewniania, doskonalenia i kontroli jakości kształcenia, dostosowanych do obecnych wymagań prawnych,
    • monitorowanie przebiegu procesu dydaktycznego i jego efektów przez Wydziałowy Zespół Zapewniania Jakości Kształcenia,
    • monitorowanie i okresowe przeglądy programów kształcenia,
    • współpracę z otoczeniem społecznym, w tym z pracodawcami, w tworzeniu nowych lub weryfikacji już istniejących programów studiów,
    • dbałość o wprowadzanie do dydaktyki akademickiej najnowszych ustaleń i metodologii naukowych,
    • podnoszenie kompetencji nauczycieli akademickich,
    • zwiększanie udziału w procesie dydaktycznym zagranicznych nauczycieli akademickich (visiting professors),
    • rozwijanie nowoczesnych form kształcenia, takich jak e-learning,
    • wdrożenie monitorowania losów absolwentów w celu oceny efektów kształcenia programów studiów prowadzonych na Wydziale Polonistyki.

 

W zakresie nauki celami strategicznymi Wydziału Polonistyki Uniwersytetu Warszawskiego są:

1. zachowanie pozycji czołowego ośrodka badań nad literaturą polską, językoznawstwem i kulturoznawstwem polonistycznym, a także badań w zakresie slawistyki zachodniej i południowej, filologii klasycznej, bałtystyki i logopedii – poprzez:

    • zapewnienie warunków realizacji planów badawczych przez doświadczoną kadrę naukową,
    • zapewnienie warunków rozwoju młodej kadry,
    • stały dostęp do nowoczesnych urządzeń badawczych oraz informacji naukowej,
    • promowanie języka polskiego i innych języków właściwych dla dyscypliny jako języków publikacji naukowych,
    • dbałość o wysoki poziom publikacji naukowych Wydziału, w tym periodyków wydziałowych i związanych z Wydziałem,

2. utrzymanie wysokiej aktywności naukowej, znajdującej wyraz w jakości i liczbie publikacji oraz w ich przywoływaniu i cytowaniu w obiegu naukowym, a także ich przyswojeniu w obiegu społecznym – poprzez:

    • pozyskiwanie środków finansowych na badania naukowe i publikacje,
    • intensyfikację współpracy z krajowymi i zagranicznymi ośrodkami naukowymi, a także kulturalnymi i oświatowymi, udział w sympozjach i konferencjach naukowych o charakterze krajowym i międzynarodowym,
    • inicjowanie nowych obszarów badań humanistycznych oraz podejmowanie inspiracji badawczych z ośrodków zewnętrznych,
    • publikowanie prac naukowych w formie recenzowanych rozpraw monograficznych oraz w postaci studiów w uznanych (punktowanych) czasopismach naukowych wydawanych w kraju i poza jego granicami,
    • udział pracowników naukowych w organizacjach naukowych krajowych i zagranicznych oraz w opiniotwórczych gremiach eksperckich,
    • wspieranie otwartego dostępu do publikacji naukowych pracowników Wydziału (między innymi poprzez współtworzenie Repozytorium UW),

3. podejmowanie nowych zadań badawczych wynikających z rozwoju nauk humanistycznych i wyzwań współczesnego świata.

 

W zakresie współpracy międzynarodowej celami strategicznymi Wydziału Polonistyki Uniwersytetu Warszawskiego są:

1. zachowanie statusu liczącego się w skali światowej ośrodka badań nad literaturą i kulturą polską oraz językiem polskim i ich związkami z cywilizacją europejską,

2. promocja za granicą wyników badań prowadzonych na Wydziale Polonistyki poprzez:

    • udział pracowników w konferencjach o charakterze międzynarodowym,
    • wzrost liczby obcojęzycznych publikacji naukowych pracowników Wydziału,
    • inicjowanie i tworzenie międzynarodowych zespołów badawczych,
    • podejmowanie nowych międzynarodowych inicjatyw naukowych w zakresie realizowanych na Wydziale kierunków badawczych,
    • zapraszanie zagranicznych badaczy na wykłady i staże na Wydziale Polonistyki,
    • wyjazdy pracowników Wydziału na wykłady i staże do zagranicznych ośrodków naukowych,

3. współpraca z instytucjami, organizacjami i stowarzyszeniami promującymi wiedzę o polskiej literaturze, kulturze i o języku polskim, a także instytucjami slawistycznymi, bałtystycznymi oraz prowadzącymi badania nad filologią i kulturą klasyczną,

4. udział w zagranicznych grantach i projektach badawczych.

 

W zakresie rozwoju kadry naukowo-dydaktycznej celami strategicznymi Wydziału Polonistyki Uniwersytetu Warszawskiego są:

  1. zachowanie pozycji czołowego ośrodka kształcenia kadry naukowo-dydaktycznej w zakresie literaturoznawstwa, kulturoznawstwa i językoznawstwa polonistycznego, slawistycznego, filologii klasycznej i bałtyckiej głównie na drodze studiów doktoranckich – poprzez:
    • utrzymanie dotychczasowej liczby doktorantów – tak, aby absolwenci studiów doktoranckich mogli stanowić naturalną bazę do wyboru najbardziej wartościowych kandydatów na stanowiska asystentów i adiunktów,
    • dbałość o wysoki poziom studiów doktoranckich na Wydziale, m.in. przez ciągłe doskonalenie i uatrakcyjnianie programów studiów doktoranckich,
    • zapewnienie kandydatom do zawodu nauczyciela akademickiego należytego przygotowania pedagogicznego i metodycznego do prowadzenia zajęć,
    • ciągłe podnoszenie kwalifikacji wszystkich pracowników naukowo-dydaktycznych Wydziału,

2. dobór kadry naukowo-dydaktycznej według hierarchii potrzeb naukowych i dydaktycznych Wydziału w trosce o tworzenie silnych zespołów badawczych i dydaktycznych zgodnie z możliwościami finansowymi Wydziału,

3. optymalizacja procedury konkursowej wyłaniającej kandydatów na stanowiska naukowo-dydaktyczne,

  1. zapewnienie większej drożności awansów na Wydziale,
  2. egzekwowanie należytego wykonywania obowiązków przez pracowników naukowo-dydaktycznych Wydziału i eliminacja ewentualnych przypadków konfliktu interesów lub zobowiązań (wynikających z wieloetatowości), mogących mieć wpływ na efekty własnych i zespołowych badań naukowych, a także na obniżenie poziomu dydaktyki lub badań naukowych.

 

Wydział Polonistyki w swoim otoczeniu

Wydział Polonistyki UW, jako instytucja opiniotwórcza o ugruntowanym prestiżu naukowym, w istotny sposób przyczyniająca się do zachowania i propagowania dziedzictwa narodowego, współpracuje z otoczeniem społecznym w pracach badawczych i zadaniach dydaktycznych, zwłaszcza w zakresie praktyk studenckich, zajęć specjalizacyjnych, opiniowania programów nauczania itp. Pracownicy Wydziału mają wpływ na kształt szkolnej edukacji polonistycznej na wszystkich poziomach, zwłaszcza na poziomie gimnazjalnym i ponadgimnazjalnym, m.in. poprzez udział w praktykach studenckich, konferencjach szkoleniach, organizację wykładów dla nauczycieli i studiów podyplomowych. Wydział ma rozbudowaną sieć współpracy z instytucjami naukowymi (uniwersytety krajowe i zagraniczne, instytuty PAN) oraz innymi instytucjami życia społecznego, takimi jak wydawnictwa, redakcje, szkoły, komitety olimpiad – w skład których często wchodzą pracownicy naukowi Wydziału – stowarzyszenia i organizacje pozarządowe, media polskie i zagraniczne.

Wydział Polonistyki odgrywa ważną rolę w życiu naukowym i kulturalnym Warszawy i Mazowsza. W celu zwiększenia swojego znaczenia w środowisku będzie dążył do zintensyfikowania współpracy z najważniejszymi instytucjami nauki i kultury – m.in. z innymi ośrodkami naukowymi (takimi jak: Polska Akademia Nauk, Biblioteka Uniwersytetu Warszawskiego, Biblioteka Narodowa, Biblioteka Publiczna m.st. Warszawy – Biblioteka Główna Województwa Mazowieckiego, Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego, Akademia Teatralna, Warszawski Uniwersytet Medyczny, Akademia Sztuk Pięknych), popularnonaukowymi (np. Towarzystwo Literackie im. Adama Mickiewicza) i kulturalnymi (np. Narodowe Centrum Kultury, Narodowy Instytut Dziedzictwa, Narodowy Instytut Audiowizualny, Stowarzyszenie Pisarzy Polskich, Towarzystwo Kultury Języka, stołeczne teatry, galerie i muzea, redakcje czasopism o profilu humanistycznym). Pracownicy Wydziału promują najwybitniejsze zjawiska kultury m.in. poprzez udział w gremiach jurorskich nagród literackich (m.in. Nagroda Literacka m.st. Warszawy), w pracach organów opiniotwórczych i decyzyjnych, a także przez udział w prelekcjach, imprezach związanych z Festiwalem Nauki oraz w audycjach radiowych i programach telewizyjnych, m.in. emitowanych przez nadawców regionalnych.

Naturalnym otoczeniem Wydziału Polonistyki stołecznego Uniwersytetu są zlokalizowane w bezpośrednim sąsiedztwie najważniejsze instytucje państwowe, z którymi pracownicy Wydziału prowadzą aktywną współpracę; są to m.in.: Ministerstwo Nauki i Szkolnictwa Wyższego, Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego, Ministerstwo Edukacji Narodowej, a także Kancelaria Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej. Współpraca z tymi instytucjami sprzyja wpływaniu na politykę kulturalną, naukową i edukacyjną państwa. Intensyfikacja kontaktów z innymi instytucjami służącymi różnym obszarom refleksji humanistycznej i działań kulturotwórczych umożliwi Wydziałowi Polonistyki większe niż dotychczas uczestnictwo w życiu naukowym i kulturalnym Warszawy oraz modelowanie procesu edukacji polonistycznej szkół Warszawy i Mazowsza. Pozwoli to skupić niektóre wydarzenia kulturalne stolicy wokół Wydziału, co powinno podnieść prestiż warszawskiej polonistyki i wyeksponować jej rolę jako najlepszej instytucji naukowej rozwijającej i krzewiącej wiedzę z zakresu filologii polskiej, kulturoznawstwa, slawistyki zachodniej i południowej oraz filologii klasycznej i bałtyckiej.

 

Koncepcja kształcenia na Wydziale Polonistyki Uniwersytetu Warszawskiego

Kształcenie na Wydziale Polonistyki Uniwersytetu Warszawskiego obejmuje następujące kierunki studiów: filologię polską, filologię bałtycką, logopedię ogólną i kliniczną, slawistykę, filologię klasyczną i studia śródziemnomorskie, kulturoznawstwo – wiedzę o kulturze. Na Wydziale w Centrum POLONICUM kształcą się również cudzoziemcy uczący się języka polskiego i zdobywający ogólną wiedzę o polskiej historii i kulturze. W strategii Wydziału Polonistyki, w obszarze dydaktyki, zostały ustalone wspólne cele strategiczne dla wszystkich kierunków studiów.

Wydział Polonistyki Uniwersytetu Warszawskiego zapewnia wszechstronne, akademickie wykształcenie w ramach prowadzonych przez siebie kierunków studiów, specjalności i specjalizacji zawodowych oraz studiów podyplomowych, umożliwiające studentom elastyczne i efektywne dostosowywanie się do warunków zmieniającego się rynku pracy. Na Wydziale Polonistyki zatem ogólnoakademickie wykształcenie łączy się z możliwością zdobycia przez absolwenta rzetelnych, dopasowanych do rynku pracy, umiejętności zawodowych. Tak pomyślana koncepcja kształcenia zbieżna jest z założeniami strategii wydziałowej zawartej w dokumencie Misja i strategia Wydziału Polonistyki Uniwersytetu Warszawskiego. Programy studiów na Wydziale Polonistyki są systematycznie monitorowane, ewaluowane pod kątem jakości i przydatności oraz przekształcane zgodnie z wymogami Krajowych Ram Kwalifikacji.

Zgodnie z misją Uniwersytetu Warszawskiego i wpisującą się w nią Misją i strategią Wydziału Polonistyki UW efektywność kształcenia uzyskiwana jest poprzez ścisłe powiązanie dydaktyki, na wszystkich kierunkach i specjalnościach, z rezultatami badań naukowych.

Za podstawowe cele kształcenia na Wydziale Polonistyki wynikające ze wskazanych wyżej dokumentów należy uznać:

    • doskonalenie i modyfikacje prowadzonych obecnie kierunków i specjalności;
    • prowadzenie i rozwijanie studiów podyplomowych po pierwszym i drugim stopniu kształcenia, odpowiadających aktualnemu zapotrzebowaniu na rynku pracy i wpisujących się w koncepcję kształcenia przez całe życie (m.in. uzupełnianie i rozwijanie kwalifikacji nauczycielskich, redaktorsko-wydawniczych, medialnych);
    • zwiększenie mobilności studentów (w wymiarze krajowym i międzynarodowym) poprzez szukanie najbardziej atrakcyjnych ofert studiów uwzględniających specyfikę kształcenia na Wydziale Polonistyki;
    • systemowe włączanie doktorantów do prac naukowych prowadzonych w jednostkach wchodzących w strukturę Wydziału oraz systematyczne doskonalenie ich umiejętności dydaktycznych, poprzez zajęcia realizowane w ramach programu studiów doktoranckich i indywidualne, stale monitorowane i hospitowane, prowadzenie przez nich zajęć dydaktycznych;
    • aktywizację organizacyjną, naukową i publicystyczną studentów Wydziału, stwarzanie warunków do swobodnego rozwoju wszelkich form samorządności i kształtowanie przez te działania kompetencji społecznych studentów;
    • systematyczną dbałość o śledzenie losów zawodowych studentów i absolwentów Wydziału;
    • rozwój systemu podwójnego dyplomu z uczelniami zagranicznymi;
    • przygotowywanie dla studentów cudzoziemców, studiujących w trybie krótkoterminowym, oferty zajęć w języku angielskim (m.in. z teorii literatury, historii literatury, dziejów kultury polskiej, językoznawstwa ogólnego).

Koncepcja kształcenia na Wydziale Polonistyki zakłada wyrabianie w studentach potrzeby zdobywania wiedzy i umiejętności przez całe życie, ambicji rozwoju intelektualnego i zawodowego, przestrzegania standardów uczciwości, rzetelności i prawości w pracy naukowej. Ma też służyć – poprzez odpowiednie przedmioty metodologiczne – przygotowaniu studentów do pracy badawczej i edukacji na studiach trzeciego stopnia. Tak rozumiana koncepcja kształcenia realizowana jest na wszystkich kierunkach studiów prowadzonych przez Wydział Polonistyki.

 

Filologia polska

Celem kształcenia na kierunku filologia polska jest przygotowanie wysokokwalifikowanych absolwentów w zakresie literaturoznawstwa i językoznawstwa polskiego. Opracowana koncepcja kształcenia pozwala studentom filologii polskiej na zdobycie wiedzy, umiejętności i kompetencji z zakresu metodologii badań naukowych oraz specjalistycznych studiów literaturoznawczych i językoznawczych.

Cele kształcenia na studiach na kierunku filologia polska nakierowane są na wiedzę ogólnohumanistyczną i wiedzę z zakresu nauki o literaturze oraz z zakresu nauki o języku. Student w trakcie studiów uczy się rozpoznawać, analizować i interpretować najważniejsze dzieła i zjawiska polskiej literatury, również w perspektywie komparatystycznej i z uwzględnieniem kontekstów kulturowych, filozoficznych, religijnych, rozumieć istotę procesu historycznoliterackiego, rozróżniać i definiować historyczne style i poetyki, pisać rozprawki naukowe, a także wykorzystywać refleksję teoretyczną w badaniach historycznoliterackich i językoznawczych. Podczas studiów na kierunku filologia polska studenci zgłębiają również najważniejsze procesy rozwojowe języka polskiego, uczą się dokonywać analizy gramatycznej i leksykalnej tekstów należących do różnych odmian współczesnej polszczyzny, uczą się kultury języka polskiego, językoznawstwa ogólnego, gramatyki historycznej języka polskiego oraz nabywają umiejętność samodzielnej oceny wartości artystycznej, językowej i poznawczej dzieł literackich, także tych należących do kręgu tzw. literatury popularnej.

Studia na kierunku filologia polska pozwalają na zdobycie umiejętności i kompetencji zawodowych potrzebnych głównie na rynku krajowym. W związku z tym szczególną uwagę poświęca się kształceniu w ramach specjalizacji zawodowych, realizowanych zwłaszcza na pierwszym stopniu studiów. Są to specjalizacje: redaktorsko-wydawnicza, filologia dla mediów, nauczycielska i glottodydaktyczna. Absolwenci specjalizacji redaktorsko-wydawniczej zostają przygotowani do pracy w charakterze korektorów, adiustatorów i redaktorów w czasopismach, wydawnictwach oraz portalach internetowych. Specjalizacja filologia dla mediów przygotowuje do podjęcia pracy na rynku medialnym, a zwłaszcza do wykonywania zadań związanych z public relation.

Szczególną uwagę poświęca się kształceniu przyszłych nauczycieli, które to zobowiązanie zostało zapisane w misji Wydziału. Wiedzę i umiejętności zdobyte w tym zakresie podczas realizacji zajęć specjalizacji nauczycielskiej można rozwijać i uzupełniać – aż do zdobycia uprawnień do nauczania we wszystkich typach szkół – realizując program studiów drugiego stopnia. Specjalizacja glottodydaktyczna z kolei przygotowuje w zakresie wiedzy, umiejętności i kompetencji dotyczących nauczania języka polskiego jako obcego. Kompetencje pozwalające na zdobycie uprawnień do wykonywania zawodu nauczyciela można uzyskać także poprzez realizację oferowanych przez Wydział studiów podyplomowych.

Na studiach pierwszego i drugiego stopnia na kierunku filologia polska studenci nabywają wiedzę, umiejętności oraz kompetencje społeczne, które pozwalają im między innymi na kontynuowanie nauki na studiach trzeciego stopnia i na prowadzenie badań naukowych.

 

Filologia bałtycka

Katedra Językoznawstwa Ogólnego, Wschodnioazjatyckiego Porównawczego i Bałtystyki jest jedyną jednostką akademicką na Uniwersytecie Warszawskim przygotowującą specjalistów-filologów w zakresie filologii bałtyckiej jako filologii obcej. Studia na kierunku filologia bałtycka kształcą w zakresie językoznawstwa oraz literaturoznawstwa litewskiego i łotewskiego. Ich ogólnoakademicki profil kształcenia jest ściśle powiązany z Misją Wydziału Polonistyki UW i z Misją Uniwersytetu Warszawskiego, w których podkreśla się szczególne znaczenie rozwoju badań teoretycznych i więź pomiędzy badaniami naukowymi i ich zastosowaniem dla dobra całej społeczności.

Studia na kierunku filologia bałtycka, mimo iż niszowe i elitarne, stanowią ważną pozycję w ofercie dydaktycznej Wydziału. Po wejściu Polski, Litwy i Łotwy do wspólnej przestrzeni ekonomicznej – Unii Europejskiej, na rynku powstało zapotrzebowanie na specjalistów znakomicie posługujących się językami urzędowymi tych państw, mogących pracować jako tłumacze w firmach działających na rynku polskim, litewskim i łotewskim, także w instytucjach państwowych i unijnych. Wychodząc naprzeciw tym zapotrzebowaniom, Katedra Językoznawstwa Ogólnego, Wschodnioazjatyckiego Porównawczego i Bałtystyki opracowała program kształcenia, który umożliwia absolwentom odnalezienie się na wymagającym rynku pracy, ale również na kontynuowanie nauki na studiach doktoranckich, przygotowujących do samodzielnej działalności badawczej. Cele kształcenia nakierowane są przede wszystkim na gruntowne przygotowanie filologiczne studentów w zakresie języka litewskiego i łotewskiego, zgodne z wymaganiami określonymi dla odpowiednich poziomów Europejskiego Systemu Kształcenia Językowego (na studiach I stopnia studenci osiągają kompetencje językowe z zakresu języka litewskiego na poziomie B2+, zaś z zakresu języka łotewskiego na poziomie B1; na studiach II stopnia studenci osiągają kompetencje językowe z zakresu języka litewskiego na poziomie C2, zaś z zakresu języka łotewskiego na poziomie C1). W trakcie studiów na kierunku filologia bałtycka studenci nabywają również uporządkowaną wiedzę ogólną i szczegółową obejmującą terminologię, teorie i metodologie z zakresu językoznawstwa i literaturoznawstwa, poznają metody badawcze właściwe dla językoznawstwa diachronicznego i synchronicznego, historii literatury, teorii literatury, a także metody dotyczące nabywania języka rodzimego i obcego oraz wiedzę z zakresu akwizycji języków. Zdobywają również elementarną wiedzę z zakresu historii i współczesnej sytuacji społeczno-kulturalnej państw bałtyckich. Absolwenci kierunku filologia bałtycka mają także umiejętności translatologiczne i kompetencje społeczne pozwalające porozumiewać się z osobami z innego obszary kulturowego i być otwartym na dialog społeczny. Należy podkreślić, że studia prowadzone przez Katedrę Językoznawstwa Ogólnego, Wschodnioazjatyckiego Porównawczego i Bałtystyki są jedynymi studiami filologicznymi w Polsce, po których ukończeniu absolwenci mogą ubiegać się o uprawnienia tłumacza przysięgłego języków litewskiego i łotewskiego.

 

Logopedia ogólna i kliniczna

Studia w zakresie logopedii ogólnej i klinicznej prowadzone na Wydziale Polonistyki są kierunkiem unikatowym, umiejscowionym w obszarze komunikacji językowej. Wpisują się zatem w kulturotwórczą i poznawczo-naukową rolę Wydziału Polonistyki oraz Uniwersytetu Warszawskiego. Efekty kształcenia realizowane na kierunku studiów logopedia ogólna i kliniczna odwołują się również do obszaru nauk medycznych, w szczególności do profilaktyki i ochrony zdrowia.

Logopedia jako nauka o komunikacji językowej koncentruje się na jej zaburzeniach. Ważnym aspektem kształcenia na kierunku logopedia ogólna i kliniczna jest praktyka logopedyczna, która wykorzystując odpowiednie metody i techniki postępowania, służy budowaniu kompetencji językowej i komunikacyjnej oraz usprawnianiu realizacji aktów komunikacyjnych. Tak pojęta logopedia mieści się w obrębie metalingwistyki, którą interesują wszelkie zachowania językowe. Wymiary: społeczny i psychiczny (psychologiczny) – przekazywanie i rozumienie sensów i znaczeń w komunikacji językowej (uczestniczenie jednostki poprzez język w społeczności) – stanowią istotne uzupełnienie wymiaru lingwistycznego, stwarzając możliwość poszukiwania psychologicznych i społecznych przyczyn zaburzeń w zakresie użycia języka (mówienia i rozumienia) . Podobną funkcję spełnia w kształceniu logopedów wymiar medyczny: kształcenie w tym zakresie dostarcza informacji o przyczynach organicznych (anatomicznych, neurologicznych) zaburzeń języka i mowy. W związku z tym studia na kierunku logopedia ogólna i kliniczna prowadzone są we współpracy z Warszawskim Uniwersytetem Medycznym.

Absolwent studiów na kierunku logopedia ogólna i kliniczna posiada umiejętności w zakresie podstawowych metod i technik badań logopedycznych, których celem jest zdiagnozowanie wad wymowy, ich opis i kwalifikacja, a także usprawnienie narządów artykulacyjnych. Działania te wymagają współpracy z lekarzem, psychologiem i pedagogiem w celu ustalenia metod i trybu postępowania terapeutycznego w zakresie komunikacji werbalnej i niewerbalnej.

 

Slawistyka

Kierunek studiów slawistyka należy do obszaru nauk humanistycznych. Efekty kształcenia zdefiniowane dla kierunku obejmują zagadnienia z takich dyscyplin naukowych, jak kulturoznawstwo, literaturoznawstwo i językoznawstwo. Jest to rezultat zarówno tradycji badań prowadzonych od ponad dziewięćdziesięciu lat w Instytucie Slawistyki Zachodniej i Południowej (wcześniej: Katedrze / Instytucie Filologii Słowiańskiej), jak również celów kształcenia stawianych absolwentom slawistyki, tzn. dobrej znajomości języka i realiów kulturowych krajów słowiańskich Europy Środkowej i Południowej oraz umiejętności właściwej oceny kontekstu kulturowo-społecznego.

Cele i efekty kształcenia na kierunku slawistyka są wypadkową założeń zdefiniowanych w Misji i strategii Uniwersytetu Warszawskiego oraz w Misji i strategii Wydziału Polonistyki UW. Ścisłe powiązanie badań prowadzonych w Instytucie z programem kształcenia stanowi realizację fundamentalnego dla Misji Uniwersytetu Warszawskiego założenia o jedności nauki i nauczania. Wyposażenie absolwentów w wiedzę na temat słowiańskich krajów Europy Środkowej i Południowej oraz w umiejętności interpretacji związanych z nimi kontekstów kulturowych, przyczynia się do kształtowania elit świadomych konieczności dialogu w świecie podlegającym z jednej strony tendencjom globalizacyjnym, z drugiej zaś zmagającym się z problemami lokalnymi.

Specyfika studiów slawistycznych wymaga opanowania przez studentów wiedzy i umiejętności praktycznych, takich jak znajomość języka i realiów kulturowych poznawanego kraju, co umożliwia im dokonywanie na poziomie teoretycznym właściwej oceny kontekstu kulturowo-społecznego poznawanych zjawisk.

Absolwent studiów na kierunku slawistyka jest otwarty na poznawanie innych kultur oraz świadom konieczności przeciwstawiania się stereotypom kulturowym i narodowym, szanuje i stara się zrozumieć odrębność kulturową na poziomie różnic narodowych i społecznych, dostrzega konieczność dążenia do intensyfikacji kontaktów kulturalnych i naukowych między Polską a krajem kierunkowym, rozumie wartość społeczeństwa opartego na wiedzy oraz konieczność samodzielnego uczenia się i kształtowania indywidualnego profilu kształcenia.

Potencjalne miejsca zatrudnienia absolwenta studiów slawistycznych to urzędy i agendy państwowe, placówki dyplomatyczne oraz organizacje pozarządowe współpracujące z krajami Europy Środkowej i Południowej, instytucje kultury oraz media w Polsce i w krajach słowiańskich, biura tłumaczeń, instytucje związane z obsługą ruchu turystycznego, a także przedsiębiorstwa polskie współpracujące z krajami słowiańskimi, jak również przedstawicielstwa firm z krajów słowiańskich w Polsce. Dzięki wyjazdom stypendialnym absolwenci mogą łatwiej adaptować się w środowisku międzynarodowym.

 

Filologia klasyczna i studia śródziemnomorskie

Filologia klasyczna jest najstarszą dziedziną studiów humanistycznych w zakresie językoznawstwa, literaturoznawstwa i historii kultury. Znajomość antycznych korzeni kultury europejskiej jest nieodzownym warunkiem zrozumienia procesów kreujących przez stulecia tradycję kulturową świata zachodniego, w tym kulturę polską. Studia na kierunku filologia klasyczna i studia śródziemnomorskie obejmują naukę języka łacińskiego i greckiego, historię literatury starożytnej oraz studia nad wybranymi zagadnieniami z dziedzin takich jak historia starożytna, kultura antyczna, historia sztuki, filozofia. Celem kształcenia jest zdobycie wiedzy w zakresie języków, literatury i kultury greckiej i łacińskiej, oraz ich recepcji w epokach późniejszych, umiejętności związanych z przygotowywaniem i redagowaniem tekstów naukowych w dziedzinie szeroko pojętej humanistyki oraz zdobycie szeregu kompetencji takich jak umiejętność analizowania i interpretacji tekstów literackich, zjawisk społecznych, artystycznych i kulturowych.

Uzyskane na kierunku filologia klasyczna efekty kształcenia pozwalają na samodzielną interpretację tekstów, a także przekazanie wiedzy z zakresu historii starożytnej i kultury antycznej, ogólnej wiedzy z zakresu literaturoznawstwa i językoznawstwa. Studia gwarantują przy tym przygotowanie z zakresu edycji i krytyki tekstu oraz wszechstronnej redakcji tekstów współczesnych (redakcja naukowa, edytorstwo), a także przygotowanie do pracy w redakcjach, archiwach i bibliotekach oraz w innych instytucjach związanych z kulturą i edukacją. Tradycyjnie duży nacisk kładzie się na kształcenie przyszłych nauczycieli języka łacińskiego w szkołach średnich, których misją jest kultywowanie spuścizny antyku i propagowanie wiedzy o językach klasycznych oraz kulturze Grecji i Rzymu.

 

Kulturoznawstwo – wiedza o kulturze

Celem kształcenia na kierunku kulturoznawstwo – wiedza o kulturze jest w szczególności wykształcenie w studentach postawy refleksyjnej i umiejętności krytycznego myślenia, postawy szacunku i badawczej ciekawości wobec różnorodnych zjawisk kultury oraz umiejętność ich interpretacji, szerokiej orientacji w instytucjach i wytworach kultury, a także kompetencji niezbędnych dla samodzielnego twórczego działania w kulturze.

Program studiów łączy więc perspektywę diachroniczną z ujęciem problemowym i dziedzinowym. Student korzysta z oferty łączącej bloki zajęć poświęconych zarówno kulturze w ujęciu antropologicznym (ze szczególnym naciskiem na problematykę mediów kulturowych), jak i kulturze w ujęciu historycznym. Student może w dużym stopniu sam kształtować swą ścieżkę studiowania, wybierając spośród autorskich programów historii kultury polskiej poszczególnych epok te zajęcia, które szczególnie odpowiadają jego zainteresowaniom. Studenci wybierają również z bogatej oferty zajęć z zakresu kultur obcych oraz konwersatoryjnych, a także specjalizacyjnych.

Dzięki szerokiemu profilowi ogólnohumanistyczego wykształcenia oraz dopełniającym go elementom praktycznym i specjalistycznym absolwenci kulturoznawstwa poszukiwać mogą pracy w wielu instytucjach życia społecznego i kulturalnego: absolwentów cechuje duża elastyczność i samodzielność myślenia, pozwalająca im odnaleźć się również w sytuacji niepewnego rynku pracy. Studia w Instytucie Kultury Polskiej pozwalają studentom na dużą mobilność (branie udziału w wymianach międzyuczelnianych, zaliczanie ekwiwalentów programowych na innych kierunkach studiów) oraz zachęcają i mobilizują do aktywności poza uczelnią i dopełniania swego wykształcenia.

Dzięki współpracy IKP z różnorodnymi instytucjami kultury oraz ich przedstawicielami studenci mają ciągły kontakt z potencjalnym rynkiem pracy, jednak celem studiów kulturoznawczych nie jest przygotowanie do określonego zawodu, a raczej danie studentom narzędzi intelektualnych i praktycznych, które pozwolą im się odnaleźć w różnych sytuacjach zawodowych.

Program studiów łączy perspektywę diachroniczną z ujęciem problemowym i dziedzinowym. Student korzysta z oferty łączącej bloki zajęć poświęconych zarówno kulturze w ujęciu antropologicznym (ze szczególnym naciskiem na problematykę mediów kulturowych), jak i kulturze w ujęciu historycznym. Student może w dużym stopniu sam kształtować swą ścieżkę studiowania, wybierając spośród autorskich programów historii kultury polskiej poszczególnych epok te zajęcia, które szczególnie odpowiadają jego zainteresowaniom. Studenci wybierają również z bogatej oferty zajęć z zakresu kultur obcych oraz konwersatoryjnych, a także specjalizacyjnych.

Absolwenci kierunku kulturoznawstwo – wiedza o kulturze przygotowani są do czynnego działania w kulturze i współtworzenia jej kształtu instytucjonalnego dzięki rozległemu, interdyscyplinarnemu wykształceniu, doświadczeniom praktycznym i kształtowanym kompetencjom społecznym, których istotą jest społeczna wrażliwość i krytycyzm.

 

Sztuki społeczne

Koncepcja kształcenia na kierunku ściśle wiąże się z celami stawianymi w Misji i Strategii UW oraz w jej uszczegółowieniu w Misji i Strategii Wydziału Polonistyki, a także w Programie Wieloletnim „Uniwersytet Warszawski 2016–2025”. Program łączy najlepsze kształcenie akademickie/teoretyczne z praktycznym wprowadzeniem w narzędzia twórczego działania w kulturze.

Kształcenie daje praktyczne umiejętności posługiwania się narzędziami sztuki (sztuk wizualnych, filmu, fotografii, sztuk performatywnych, muzyki etc.) w działaniu społecznym; ich stosowanie wymaga zaplecza teoretycznego pozwalającego na rozpoznanie mechanizmów społeczno-kulturowych. Narzędzia sztuki są stosowane zarówno do diagnozy sytuacji społecznej, koniecznej przy podejmowaniu aktywności ważnych dla lokalnej społeczności, jak i twórczego działania na rzecz zmiany tej sytuacji – praktyki  powszechnie stosowanej w środowisku interesariuszy i beneficjentów programu (praktyków i instytucji kultury).

Podstawowe znaczenie ma ścisła integracja teorii kultury współczesnej z praktyką i realizacja idei „uczenia przez działanie”: angażowanie studentów w projekty realizowane we współpracy z instytucjami i praktykami, pod opieką doświadczonych animatorów i twórców.

Wypracowana koncepcja kształcenia nawiązuje do zagranicznych programów dydaktycznych, zarówno łączących teorię z praktyką twórczą̨, jak i kształcących w obszarze sztuki społecznie zaangażowanej, co pozwala na organizowanie wymiany studenckiej w obszarze community arts (sztuka na rzecz społeczności) i applied anthropology (antropologia stosowana).

Sztuki społeczne to studia o profilu praktycznym. Niemniej w ich programie wymiar teoretyczny i badawczy jest fundamentalny, ponieważ daje podstawę do projektowania działania w kulturze. Badania te mają charakter interdyscyplinarny, łącząc teorie, pojęcia i metody właściwe naukom humanistycznym (m.in. kulturoznawstwo, badania kultury wizualnej, metody oral studies, badania etnograficzne), społecznym (przede wszystkim jakościowe badania społeczne) oraz naukom o sztuce. Studia w sposób unikatowy, nieobecny na innych kierunkach i uczelniach w Polsce, integrują w swoim programie elementy konieczne do przeprowadzenia projektów artystyczno-społecznych. Są to: refleksja nad kulturą i społeczeństwem; wiedza o współczesnej sztuce zaangażowanej; praktyczne umiejętności twórcze; praca w społeczności lokalnej; zarządzanie projektem – jego planowanie, organizację i finansowanie. Nauki humanistyczne stają się w tym ujęciu naukami stosowanymi w tej mierze, w jakiej pozwalają rozpoznawać problemy współczesnej kultury, a także przewidywać możliwe kierunki rozwoju sytuacji – stają się one podstawowym narzędziem rozumienia świata i działania w nim.

Namysł teoretyczny nad kulturą przekształca się w tworzenie i wykorzystanie metod praktycznego badania warsztatu artystycznego, by posłużyć do tworzenia modeli skutecznego działania w kulturze na rzecz społecznej zmiany.

 

Filologia polskiego języka migowego

Kierunek jest zgodny z koncepcją kształcenia, misją i strategią rozwoju Uniwersytetu Warszawskiego, wiążą wieloletnią tradycję ze współczesnymi osiągnięciami naukowymi w takich dziedzinach jak translatoryka czy językoznawstwo, przy jednoczesnym uwzględnieniu potrzeb zarówno społecznych, jak i rynku pracy.

Studia filologia polskiego języka migowego realizują nowatorskie podejście do głuchoty, która jest rozpatrywana na gruncie kulturowym i językowym, a nie medycznym, jak ma to miejsce na kierunkach pedagogicznych i logopedycznych. Kierunek jest polskim odpowiednikiem Deaf Studies (oferowanych przez renomowane uczelnie zagraniczne, m.in. Uniwersytet Hamburski, Uniwersytet w Central Lancashire, Uniwersytet Gallaudeta). Są to wysokospecjalistyczne studia umożliwiające z jednej strony osiągnięcie biegłości językowej w języku migowym (dzięki nowoczesnej metodyce prowadzenia zajęć wyłącznie przez rodzimych użytkowników języka migowego), z drugiej – nabycie szerokiej wiedzy o kulturze i historii społeczności Głuchych.

Dzięki zaangażowaniu badawczemu kadry dydaktycznej studia dają uczestnikom sposobność do przygotowania się do prowadzenia pracy naukowej. Wysokie kompetencje kadry, złożonej zarówno ze słyszących specjalistów, jak i rodzimych użytkowników PJM, niewielkie grupy zajęciowe i bezpośredni kontakt z prowadzącymi zajęcia dają studentom sposobność doskonalenia umiejętności warsztatowych i rozwijania wrażliwości badawczej. Unikatowa koncepcja kształcenia wyraża się także w jego uniwersalności – kierunek ten jest adresowany do absolwentów studiów licencjackich różnego typu. Studia dają sposobność uzyskania kompleksowego spojrzenia na zagadnienie komunikacji z osobami niesłyszącymi na różnych płaszczyznach i w różnorodnych sytuacjach zawodowych.

W związku z ustawą z dnia 19 sierpnia 2011 r. o języku migowym i innych środkach komunikowania się, istnieje coraz większe zainteresowanie profesjonalnymi usługami tłumaczenia migowego,(również potrzeba tłumaczeń na poziomie akademickim). Kompetencje absolwentów są odpowiedzią na tę potrzebę.

Program studiów uwzględnia także potrzeby oraz procesy społeczne i kulturowe zachodzące w Polsce, Europie i na świecie. Stała intensyfikacja współpracy naukowej, społecznej i gospodarczej w ramach UE w niewystarczającym stopniu przekłada się na zwiększanie szans życiowych osób głuchych. Wykształcenie specjalistów w zakresie komunikacji migowej jest koniecznym krokiem prowadzącym do zmiany tej sytuacji. Bardzo ważnym aspektem misji Uniwersytetu Warszawskiego jest więź pomiędzy badaniami a ich zastosowaniem dla dobra całej społeczności oraz zapewnienie dostępu do wiedzy i nabywania umiejętności wszystkim tym, którzy mają do tego prawo. Przeciwdziałanie wykluczeniu osób niesłyszących wpisuje się niewątpliwie w te założenia.

 

Działalność dydaktyczna Centrum POLONICUM

Działalność dydaktyczna Centrum POLONICUM to przede wszystkim lektoraty języka polskiego na wszystkich poziomach zaawansowania, od A1 do C2 (kodyfikacja grup jest zgodna z nazewnictwem poziomów znajomości języka polskiego jako obcego przyjętym przez Państwową Komisję Poświadczania Znajomości Języka Polskiego jako Obcego i opierając się na dokumencie Rady Europy pt. Europejski system opisu kształcenia językowego). Lektoraty odbywają się w wymiarze 60 godzin semestralnie i wszystkie kończą się egzaminem. POLONICUM prowadzi również kurs e-learning na poziomie A1.

 

Ponadto Centrum POLONICUM organizuje liczne kursy na zlecenie współpracujących z nim instytucji, na prośbę różnych jednostek Uniwersytetu Warszawskiego, a także z własnej inicjatywy. Niektóre kursy wpisały się w coroczny ramowy program działalności POLONICUM (np. kursy letnie – lipcowy, sierpniowy, wrześniowy czy kurs zimowy w czasie przerwy semestralnej), inne, jak choćby kurs dla grupy studentów z Afganistanu, Iraku, Arabii Saudyjskiej, Haiti, dla stypendystów Programu im. Lane’a Kirklanda, Programu im. K. Kalinowskiego, Fundacji Fulbrgihta czy stypendystów Studiów Europy Wschodniej, przygotowywane są okazjonalnie. Programy wszystkich kursów odpowiadają wymaganiom Państwowej Komisji Poświadczania Znajomości Języka Polskiego jak Obcego.

Poza nauczaniem języka polskiego i kultury polskiej, POLONICUM proponuje projekcje filmowe, programy multimedialne przybliżające polską historię, kulturę, tradycje, spotkania-warsztaty etnograficzne.

Ważne miejsce w ofercie dydaktycznej zajmują Studia o Polsce (Polish Studies). Jest to cykl zajęć poświęconych polskiej kulturze, cywilizacji, historii oferowany przez cały rok akademicki w formie wykładów, warsztatów audiowizualnych oraz konwersatoriów prowadzonych przez pracowników POLONICUM i kadrę naukową Uniwersytetu Warszawskiego. Wykłady stanowią ciekawą propozycję uzupełniającą studia na wybranym przez studentów kierunku. Studenci mają możliwość zdobycia podstawowej wiedzy o naszym kraju, która może zaowocować głębszymi studiami o Polsce.